معایب و مزایای آپارتمان نشینی

بررسی معایب و مزایای آپارتمان نشینی

امروز می‌خواهیم مباحث مزایای آپارتمان نشینی و معایب آپارتمان نشینی را بررسی کنیم. این روزها شاهد گسترش بی سابقه‌ی ساخت و ساز آپارتمان ها در سراسر کشور هستیم. کمتر جایی را پیدا می‌کنید که در آن خانه‌های ویلایی زیادی همچنان وجود داشته باشند. بسیاری از افرادی که خانه‌های ویلایی دارند، اقدام به تخریب ملک و ساخت آپارتمانی چند طبقه می‌کنند. به همین جهت شاهد افزایش تعداد آپارتمان ها هستیم. این روند افزایشی هم چنان در آینده نیز ادامه خواهد داشت. با گسترش ساخت و ساز در سطح شهرها و حتی روستاها، دیگر زمین خالی برای ساخت خانه‌های ویلایی به ندرت پیدا خواهد شد. با ما در این مقاله همراه باشید تا مسائلی را در خصوص زندگی آپارتمان نشینی بیان کنیم. سعی می‌کنیم در این مقاله نگاهی بر قانون تملک آپارتمان ها هم داشته باشیم.

 

قبل از اینکه وارد بحث مزایای آپارتمان نشینی و معایب آن شویم، مقدماتی را در این باب مطرح می‌کنیم. اگر قصد خرید ملک دارید، دو انتخاب خواهید داشت که کاملا شرایط متفاوتی با یکدیگر دارند. یکی از گزینه‌های پیش روی شما انتخاب خانه های ویلایی است. در شرایط اقتصادی امروز خانه های ویلایی بسیار گران تر از آپارتمان ها هستند. در غالب موارد متراژ خانه‌های ویلایی نیز بیشتر از آپارتمان های جدید است. با توجه به افزایش نرخ تورم، این روزها کسانی که در صنعت ساخت و ساز مشغول به کار هستند، آپارتمان هایی با تعداد واحدهای زیاد و متراژ پایین می‌سازند. با این وجود باز هم شرایط اقتصادی به گونه‌ای است که بسیاری از افراد توانایی خرید آپارتمان های نقلی را هم ندارند. به همین جهت می‌توانند نسبت به اجاره‌ی این املاک اقدام کنند. اما همان طور که پیش از این گفتیم باید ببینید که بین خانه های ویلایی و آپارتمان ها کدام گزینه با روحیات و شرایط شما سازگارتر است.

 

برخی از معایب زندگی آپارتمان نشینی

یکی از معایب آپارتمان نشینی این است که آزادی عمل ساکنان آپارتمان ها بسیار کم است. در آپارتمان ها شما فقط می‌توانید فضای داخلی خانه‌ی خود را طبق سلیقه‌تان تغییر و تحول دهید. در صورتی که سایر قسمت های آپارتمان جزء مشاعات محسوب می‌شوند. ماده ۲ قانون تملک آپارتمان ها در این خصوص بیان می دارد که: »قسمتهای مشترک مذکور در این قانون عبارت از قسمتهایی از ساختمان است که حق استفاده از آن منحصر به یک یا چند آپارتمان یا محل‌ پیشه مخصوص نبوده و به کلیه مالکین به نسبت قسمت اختصاصی آنها تعلق می‌گیرد. به طور کلی قسمتهایی که برای استفاده اختصاصی تشخیص داده نشده است یا در اسناد مالکیت ملک اختصاصی یک یا چند نفر از مالکین تلقی نشده از قسمتها مشترک محسوب می‌شود. مگر آن که تعلق آن به قسمت معینی بر طبق عرف و عادت محل مورد تردید نباشد.

 

مزایای آپارتمان نشینی بیشتر است یا معایب آن؟

به ادامه‌ی بحث معایب آپارتمان نشینی می‌پردازیم. با قسمت های مشترک آپارتمان مطابق با تعریف قانون تملک آپارتمان ها آشنا شدید. قسمت های مشترک یک آپارتمان در طول زمان دچار فرسودگی می‌شوند و نیاز به تعمیر دارند. متاسفانه تمامی اهالی آپارتمان در چنین مواردی اقدام به همکاری موثر با یکدیگر نمی‌کنند. در واقع اگر می‌خواهید زندگی آپارتمان نشینی را انتخاب کنید باید چنین مسائلی را هم در نظر بگیرید. بسیاری از دعاوی که در مراجع حل اختلاف جریان دارند مربوط به اختلافات اهالی آپارتمان ها و همسایگان با یکدیگر است. آپارتمان نشینی مزایای زیادی هم با خود به همراه دارد‌. یکی از این مزایا دسترسی آسان آپارتمان ها به انواع امکانات شهری است. در زندگی آپارتمان نشینی، هزینه‌های قبوض برق، آب و گاز شما هم کاهش پیدا می‌کنند. امنیت مهم ترین ویژگی آپارتمان ها است. زندگی دسته جمعی در آپارتمان ها تا حد زیادی نرخ سرقت از این اماکن را کاهش می‌دهد.

طبق قانون تملک آپارتمان‌ها نگران اختلافات ناشی از بازسازی آپارتمان خود نباشید

در باب مزایای آپارتمان نشینی و معایب آن صحبت کردیم. یکی از معایب مهم آپارتمان ها طبق آن چه مطرح کردیم عدم همکاری ساکنین در بازسازی و نوسازی آپارتمان است. قانون تملک آپارتمان ها در ماده‌ی ۱۳ خود یک حالت خاص را پیش بینی کرده است. اگر آپارتمان شما فرسوده شده باشد می‌توانید طبق این ماده عمل کنید. ماده ۱۳ مختص شرایط حاد و خطرناکی است که ممکن است ضررهای جانی و مالی، ساکنین و مالکین را تهدید کنند.

در ماده ۱۳ آمده است که:  در صورتی که به تشخیص سه نفر از کارشناسان رسمی دادگستری عمر مفید ساختمان به پایان رسیده و یا به هر دلیل دیگری ساختمان دچار‌فرسودگی کلی شده باشد و بیم خطر یا ضرر مالی و جانی برود و اقلیت مالکان قسمتهای اختصاصی در تجدید بنای آن موافق نباشند، آن دسته از مالکان‌که قصد بازسازی مجموعه را دارند، می‌توانند براساس حکم دادگاه، با تأمین مسکن استیجاری مناسب برای مالک یا مالکان که از همکاری خودداری‌ می‌ورزند نسبت به تجدید بنای مجموعه اقدام نمایند. پس از اتمام عملیات بازسازی و تعیین سهم هریک از مالکان از بنا و هزینه‌های انجام شده، سهم‌مالک یا مالکان یاد شده را به اضافه اجوری که برای مسکن اجاری ایشان پرداخت شده‌است از اموال آنها از جمله همان واحد استیفا کنند. در صورت‌عدم توافق در انتخاب کارشناسان، وزارت مسکن و شهرسازی با درخواست مدیر یا هیأت مدیره اقدام به انتخاب کارشناسان یاد شده خواهد کرد.

۱۴۰۱/۰۱/۱۵

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس بگیرید